Medewerkerbetrokkenheid bij Frankelandgroep: Buddyproject

Eind vorig jaar heeft ZWconnect een regionale actie gehouden om de betrokkenheid van medewerkers te stimuleren in de regio. De afgelopen periode hebben we meerdere initiatieven van de winnaars uitgelicht op onze website. Deze laatste keer komt het Buddyproject van de Frankelandgroep aan bod.

Op de locatie Harg-Spaland is er een pilot gehouden met het Buddyproject. Marlies Engel, redacteur Frankelandgroep, ging in gesprek met Dikra Ezzaky, afdeling personeelszaken en bedenker van het project, en de afdelingshoofden Ashley Verdoold-van der Heide en Cora Strack-de Ronde.

'Simpel en laagdrempelig'

Met de deelname aan de regionale actie won de Frankelandgroep een bedrag van 2.500 euro om het idee te realiseren. Dikra vertelt dat ze het idee vervolgens nog wel moest pitchen bij bestuur en directie, want ze had helemaal op eigen initiatief mee gedaan. Gelukkig waren die net zo enthousiast over haar plan, dus kon ze starten met de uitvoering. Dat bleek nog niet zo simpel. Of eigenlijk toch wel. Want dat is wel de bedoeling van het project, het moet simpel zijn, laagdrempelig. En dus begint het klein, met twee collega’s van Harg-Spaland die het avontuur samen aan durven gaan, in samenspraak met Wilma Bronneberg, de manager zorg van Harg-Spaland.

Maar waar hebben we het nu eigenlijk over? Wat is nu precies dat buddyproject? De bedoeling van het project is dat twee collega’s elkaar opzoeken en elkaars buddy worden. De dames vinden dat dit woord niet helemaal de lading dekt, dus er wordt nog gezocht naar een nieuwe benaming.

Wat bedoelt Dikra nu precies met ‘elkaars buddy zijn’? “Daar bedoel ik mee, dat twee collega’s waar het tussen klikt, elkaar opzoeken om elkaar te steunen en om te leren van elkaars sterke kanten”,  vertelt Dikra. “Je vraagt je collega om mee te denken en mee te kijken als je ergens mee zit in je werk. Twee weten tenslotte meer dan één. En een frisse blik helpt vaak om het probleem helder te krijgen en een oplossing te vinden. Je kunt het samen hebben over dingen die je misschien ingewikkeld vindt. Kijken wat de ander voor oplossing heeft, of hoe die er tegenaan kijkt.”

Hoe hebben Cora en Ashley tot nu toe hun buddy-schap ervaren? “In het begin was het wel erg zoeken naar een goede vorm”, vertelt Cora. “We zitten niet op dezelfde afdeling, dus we komen elkaar in het dagelijks werk niet echt tegen. Daar moesten we een mouw aan passen. En in het begin voelden we het allebei als een verplichting. Dat werkte niet voor ons”, zegt ze. “Maar dat is ook helemaal niet de bedoeling”, vult Ashley aan. “Het is juist geen verplichting, het moet iets toevoegen en je moet er zelf voor kiezen. Ook al omdat het gaat om privacygevoelige dingen en je moet je kwetsbaar durven opstellen. Dat kan alleen als er geen dwang achter zit, ook niet van jezelf.”

'Mensen moeten het zelf willen'

“Intussen weten we elkaar goed te vinden,” vertelt Cora. “In het begin zijn we gaan zitten om dingen te verzinnen die we met elkaar konden bespreken. Maar dat liep natuurlijk niet. We kwamen erachter dat we elkaar eerst wat beter moesten leren kennen. De doorbraak kwam bij het bespreken van een lastige situatie tijdens een van de evaluatiemomenten.” Ashley vult aan: “Daarna is het een soort gewoonte geworden. We spreken elkaar tijdens het koffiedrinken. Is het nodig, dan gaan we even samen zitten. We vullen elkaar goed aan en we weten wat we aan elkaar hebben. En we hebben er ook zeker profijt van in ons werk.”

“En dat is precies de bedoeling,” zegt Dikra. “Mensen moeten er profijt van hebben. Het is geen verplichting, maar als je een collega hebt waar het mee klikt, dan kun je die dus vragen om jouw buddy te worden. Allemaal op vrijwillige basis. Mensen moeten het zelf willen, omdat ze zien dat ze er wat aan hebben.”

Oké, dus de pilot was een succes. Hoe gaat het nu verder? “We gaan het project straks verder uitrollen in Harg-Spaland. En dan later één voor één in de andere huizen. De hoofden zullen het in het afdelingsoverleg bespreken. Misschien hebben zij ook ideeën voor koppels. Maar het is allemaal helemaal op vrijwillige basis, niemand wordt verplicht. Het werkt het beste als twee buddy’s dezelfde functie hebben, maar ook dat hoeft niet. Er wordt niets over vastgelegd, er wordt geen overleg voor opgetuigd, het moet gewoon spontaan groeien”, zegt Dikra. Ashley denkt dat dat wel zal lukken. “Er is hier al een heel open cultuur. We kunnen als collega’s onderling al heel veel met elkaar bespreken. Maar als buddy’s trek je nog wat meer naar elkaar toe en ga je nog wat meer de diepte in. En zit je vooral meer in het voortraject. Dus niet achteraf tegen elkaar zeggen, dat had je beter anders kunnen doen, maar vooraf met de ander praten over hoe je iets het beste op kan lossen of aan kan pakken.”

Nieuws

Zes impactvolle arbeidsmarktprojecten benoemd tot koploper


De koplopers pitchten hun initiatieven en vertelden wat hun oplossingen zijn én vooral ook hoe zij te werk zijn gegaan.

Nieuwe directeur Hanne Wiegman: ‘Dichter op de veranderopdracht van onze leden zitten’


Hanne vertelt uitgebreid over haar achtergrond en visie op de uitdagingen die de sector Zorg en Welzijn te wachten staat.

Deelmodule ‘Inzet van zorgtechnologie’ bij Campus Gouda


Verken de mogelijkheden die zorgtechnologie kan bieden binnen het zorg- en welzijnsdomein.

Blijf op de hoogte!

Meld je aan voor onze e-mail nieuwsbrief

"*" geeft vereiste velden aan

Naam:*